In de deeleconomie laten consumenten elkaar gebruik maken van hun onderbenutte consumptiegoederen, zoals auto's, huizen en gereedschap. De voordelen van deelplatforms zoals Airbnb zijn te groot om het verbieden ervan te rechtvaardigen. Dat hoeft ook niet: door er duidelijk regels aan te stellen en deze ook te handhaven, zijn dergelijke initiatieven te integreren in de rest van de economie. Dit stellen Koen Frenken, Toon Meelen, Martijn Arets en Pieter van de Glind. Lees meer...

Een verscherpte definitie van de deeleconomie

Het was de zomer van 2013, shareNL stond in de steigers en dus waren we hard op zoek naar het juiste woord voor het fenomeen 'deeleconomie.' Op dat moment waren internationaal de termen 'collaborative consumption,' 'sharing economy' en 'collaborative economy' het meest gangbaar. Echter, collaborative consumption blijft beperkt tot 'consumptie' en mist het producerende gedeelte van de 'deeleconomie.' De 'collaborative economy' dekt de lading het beste en breekt nu internationaal door als steeds vaker toegepaste term. Het grote probleem van deze term is dat in het Nederlands het woord 'collaboratief' een negatieve associatie heeft bij veel mensen, een erfenis van de Tweede Wereldoorlog. Daarmee eindigden we vorig jaar met de term 'sharing economy,' oftewel 'deeleconomie': een positief woord dat ook nog eens 'goed' klinkt. Het afgelopen jaar hebben we overal benadrukt dat de deeleconomie niet alleen bestaat uit delen, maar juist uit alle soorten handelsvormen. Verder benadrukten we elementen als 'toegang in plaats van bezit,' en ‘mogelijk gemaakt door moderne technologie.’ Deze typologie voldeed het afgelopen jaar, maar nu de deeleconomie op het vizier staat van de grote media, overheden, bedrijven en onderzoekers wordt het zaak om scherpere definities te formuleren (zie ook het blog over 'De diversiteit van de deeleconomie').