Van chaoot naar minimalist

Door de deeleconomie heb ik een andere relatie gekregen met spullen. Dat klinkt wat zwaar, maar als je toelaat dat vreemden in je bed slapen of dingen lenen, ga je nadenken over wat echt onbetaalbaar en onvervangbaar is.

In de afgelopen paar weken heb ik erg veel weggedaan. De deeleconomie gaat namelijk ook over het leven met minder bezittingen. Om meer te leren over opruimen, sloot ik mij aan bij allerlei groepen over minimaliseren op Facebook. Het is voor een creatieve chaoot met een nostalgische inslag namelijk vrij lastig om ergens afscheid van te nemen.

Een wereldwijde beweging van miljoenen minimalisten blijkt inmiddels actief te zijn. Zo zag ik de inspirerende Ted Talk van de Minimalists, Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus. (https://www.youtube.com/watch?v=GgBpyNsS-jU&noredirect=1) Die laatste besloot alles in te pakken en drie weken lang in dozen te laten. Na die 21 dagen had hij tachtig procent van de spullen niet gebruikt. Hij besloot alles te verkopen of weg te geven.

Al jarenlang voelde Nicodemus zich ongelukkig, hoewel hij eigenlijk leefde in de American Dream, met een succesvolle carrière, dure spullen, een grote auto en verre reizen. Joshua maakte de omslag om minimalist te worden in het jaar dat zijn moeder overleed aan kanker en zijn huwelijk op de klippen liep. Het tweetal reist inmiddels de wereld over en de lijst met interviews op hun website is verre van minimalistisch te noemen. (Voor negentig cent kun je op Bol.com hun interessante essays kopen).

In navolging van de Minimalists heb ik de helft van mijn kleding weggeven, evenals cd’s, boeken en heel veel andere zaken. Ik geef ze gelijk dat het verslavend werkt om spullen weg te gooien en het je tegelijkertijd lichter maakt.

Dat klinkt je wellicht wat 'Happinez-achtig' in de oren, maar minimaliseren gaat ook over loslaten van dingen en nagaan wat voor jou waardevol en belangrijk is. Hopelijk pak je niet het dichtstbijzijnde teiltje, maar wil je even 15 minuten besteden om de bovenstaande Tedtalk te bekijken.

Joshua koopt bijna geen dingen meer, maar geeft geld uit aan ervaringen. Afgelopen zondag fietste ik met een goede vriendin over de hei in Hilversum. De zon scheen en we hadden een bijzonder gesprek. Als verjaardagscadeau trakteerde zij op koffie in een uitspanning. (Wij besloten dat het een uitspanning moest heten). Die fietstocht was inderdaad een onbetaalbare ervaring, waar geen boek, cd, douchegel van Rituals, kaarsenstandaard of doos bonbons ooit tegenop kan.

Dit is een gastblog van Marlies Dinjens.